De meeste beleggers denken symmetrisch: als iets 10% kan stijgen, kan het ook 10% dalen.Dat…

“Het grootste risico is te weinig risico nemen.”
“Het grootste risico is te weinig risico nemen.”
“De Telegraaf”, 10 augustus 2025
Overal in de media, én inmiddels de politiek, klinkt dezelfde boodschap: Brussel wil dat we minder sparen en meer gaan beleggen.
“De Telegraaf”, 10 augustus 2025
Overal in de media, én inmiddels de politiek, klinkt dezelfde boodschap: Brussel wil dat we minder sparen en meer gaan beleggen.
Dat is niet voor niets. De rente is laag, inflatie vreet koopkracht op.
Sparen voelt veilig, maar in werkelijkheid is het een garantie op langzaam verlies.
We moeten dus meer beleggen.
En daar ben ik het mee eens.
Logisch, denk je misschien, dat zal een vermogensbeheerder natuurlijk altijd zeggen.
Maar de cijfers zijn onverbiddelijk: al decennia lang, ook toen ik 36 jaar geleden begon op de beurs, laten rendementen zien dat beleggen de enige manier is om koopkracht te behouden en te laten groeien.
Toch belegt in Europa nog altijd maar een kleine minderheid van de huishoudens direct in aandelen, vaak minder dan 10%.
In de VS ligt dat cijfer ruim boven de 40%.
Dat verschil komt natuurlijk deels door ons pensioenstelsel, waarin veel beleggingen indirect via fondsen en verzekeraars lopen, maar het resultaat is hetzelfde: Europeanen hebben minder directe exposure aan de motor die waarde creëert op de lange termijn.
Natuurlijk zijn er ook risico’s:
Leeftijd: hoe ouder je bent, hoe minder tijd je hebt om een groot verlies na een crash terug te verdienen.
Portefeuillesamenstelling: 25-jarigen kunnen meer beweeglijkheid dragen dan 65-jarigen. Alle ballen op technologie is prima als je nog 40–50 jaar voor je hebt, maar niet als je minder tijd hebt.
En toch: wie door de tijd heen kijkt, ziet dat beleggen loont.
Het gemiddelde aandelenrendement overstijgt inflatie ruim.
Zo behoud je niet alleen koopkracht, maar bouw je ook groei op.
Groei die nodig is om jouw dromen, wensen en doelen waar te maken.
Voor mensen die wél zouden willen beleggen, maar onzeker zijn en blijven over welke risico’s ze lopen, zijn er ook andere manieren.
Je kunt wél beleggen, maar dan met een vooraf bekend risico (ook in een crash) en tegelijk goede kansen houden op een veel hoger rendement dan je spaarrekening ooit oplevert.
Dat geeft rust. Dat geeft grip. Dat geeft controle over je toekomst.
En het maakt de weg vrij om de voordelen van de lange termijn écht te benutten.
👉 In mijn optiek is niet beleggen een groter risico dan wel beleggen.
En áls je belegt, dan is het grootste risico niet de markt, maar het ontbreken van structuur en een plan, een methode om met verlies en winst om te gaan, in goede én slechte jaren.
💬 Wat denk jij: herken je meer de angst voor risico’s, of het besef dat géén plan juist het grootste risico is?